مهندسی زلزله
این فایل به صورت ورد و شامل ۲۳ صفحه می باشد که کاملا به صورت تخصصی به این مقوله اشاره شده است.
گوشه ای از مطلب:
این حادثه باعث شد یک تیم ایتالیایی مسئول بررسی وضعیت ابنیه خسارت دیده شود. تیمی از مهندسان ماموریت یافتند تا ساختمانهای تخریب شده را مورد بررسی قرار دهند و سبب را جویا شوند. آنها با بررسی ساختمانهای واژگون شده به این نتیجه رسیدند که زلزله باید نیروی افقی ایجاد کرده باشد که سبب واژگونی سازه شده است .حاصل این بررسیها پیدایش نظریه ضریب زلزله بود که مطابق آن نیروی زلزله، برابر درصدی از وزن ساختمان به طور افقی بدان اعمال میشود. این نظریه در واقع برگرفته از قانون دوم نیوتن میباشد، که پس از گذشت یک قرن هنوز اعتبار خود را حفظ کرده است.
در این دوره، مهندسین سازه، توجه خود را بر تأمین مقاومت و سختی کافی سازه براساس نیروهای تعریف شده در آیین نامه متمرکز میکردند. درک و استفاده آنها از این مفهوم با یک مشکل بزرگ دست به گریبان بود. اینکه چه چیزی را به عنوان شرایط بحرانی و تعیین کننده طراحی لحاظ کنند، و اگر نیروی اینرسی از آنچه آنها سازه را برای آن طراحی کردهاند فراتر رود نحوه رفتار سازه به چه شکل خواهد بود، سوالی بود که تا سال ۱۹۵۹، که مفهوم شکلپذیری توسط انجمن مهندسین کالیفرنیا، اتخاذ شد، جوابی نداشت. پیش از این، مفهوم شکلپذیری تنها به عنوان یکی از مشخصات مصالح مورد توجه بود. پس از مطالعات Housner، در مهندسی زلزله و تحقیقات Baker، در طراحی پلاستیک این مفهوم به طور کلی برای سازهها بسط یافت.
برای نیل به اهداف ذکر شده، یعنی طراحی سازههای شکلپذیر و کاهش خسارات گسترده و خرابی کلی سازه، تحقیقاتی بر روی طیفهای غیرالاستیک در سال ۱۹۶۰ انجام شد. مفهوم جدیدی در همین سال با ایجاد طیف هایی بر اساس شتاب، جابجایی و سرعت برای سازههایی با دوره تناوب کم، متوسط و زیاد ابداع شد. در سال ۱۹۶۹ مهندسان کشور نیوزیلند روش جدیدی را پیشنهاد کردند که به موجب آن بتوان سازه شکل پذیر را، به شکلی قابل اعتماد و با استفاده از هر مصالحی طراحی کرد. این روش که به طراحی بر اساس ظرفیت، مشهور شد.
این فایل شامل:
مقدمه
