تناسب و مقیاس
این فایل به صورت پاورپوینت و شامل 55 اسلاید می باشد.
گوشه ای از مطلب:
مقیاس انسانی در معماری مبنای ابعاد و تناسبات بدن انسان قرار گرفته است قبلا در بخش تنظیم تناسبات برحسب تناسبات انسانی یاد اورشدیم که ابعاد انسانی در افراد مختلف فرق میکند و بنابراین نمی تواند به عنوان یک تدبیر سنجی مطلق و غیرمشروط بکار رود. کن واحد دیگر سنجش در نیمه دوم قرون وسطی در ژاپن مطرح شد با اینکه کن در اصل فقط برای تعیین فاصله بین دو ستون ب کار می رفت و دارای اندازه های متفاوت بود ولی بزودی در معماری مسکونی به صورت استاندارد درآمد بر خلاف مدول ( پیمون ) شیوه های کلاسیک که قطر یک ستون بود و بر حسب اندازه هر بنا تغییر می کرد.
لوکوربوزیه با کشف مدولر در طی زمانهای طولانی کار لئون باتیستا آلبرتی و دیگر کوششها در زمینهی تقارنهای ریاضی در بدن انسان را توسعه داد و سپس با استفاده از این دانش ظاهر و کارایی معماری را پیشرفت داد. سیستم بر پایهی اندازههای بدن، دو قسمت، عددهای فیبوناچی، و تناسب طلایی بنا شده است. لوکوربوزیه آنرا به عنوان "محدودهی اندازههای متناسب با تعادل بدن، عموماً قابل اطلاق به چیزهای معماری و مکانیکی" شرح داده است.
معماران رنسانس، با اعتقاد به اینکه بناهایشان بایستی به یک نظام عالی تعلق داشته باشد به سیستم تناسبات ریاضی یونان رجوع نمودند . معماران رنسانس معتقد بودند که معماری ریاضیاتی است که به واحدهای فمنائی برگردانده شده است و با کاربرد تئوری فیثاغورث در مورد واسطه های نسبت های فواصل درگام موسیقی یونان، آنان تصاعدی بی کرانه نسبت ها را که مبنایی برای تناسبات معماریشان تشکیل می داد تشکیل نمودند .